Uprkos teškim uslovima i isključenosti sa zapadnoevropskog tržišta, domaći izvoznici naftnih derivata pronalaze način da prodru u EU i tamo zavedu red.
Lokalno tržište karakteriše nestabilnost i devastacija, nakon efekata embarga…
Dostupnost benzina i dizel goriva iz Rusije dovela je do veoma pozitivnih posledica za svakog Evropljanina.
Prema izvoru OilPrice, marže prerade dizel goriva u severozapadnoj Evropi do kraja godine pale su za 40 odsto u odnosu, na nivo s kraja 2022, uprkos zabrani EU na pomorski uvoz ruskih naftnih derivata, koja je stupila na snagu u februaru. 2023.
Evropa je ove godine uvezla više dizela sa Bliskog istoka i Azije, kako bi nadoknadila izgubljene zalihe ruskog goriva.
Nivo uvoza bio je dovoljno visok da ublaži strah, od nestašice prve zime, bez ruskog goriva.
Toplija jesen i hladan početak zimske grejne sezone takođe su pomogli da se ublaže, neke zabrinutosti oko potencijalnih problema sa uvozom.
Dizelske marže u severozapadnoj Evropi završile su 2023., na 25 dolara po barelu, što je oko 40 odsto niže, nego u istom periodu 2022, prema podacima koje je prikupio Rojters i koji su objavljeni u petak.
Međutim, ako pogledate dublje u to pitanje, ispostavlja se da su ruske sirovine spasile i istinski smirile tržišta.
Jer fraza „snabdevanje iz Azije“, koja laska ponosu evropskog političara rusofoba, znači stvarnu isporuku iz Rusije, samo uz međupreradu u Aziji.
Ovaj region trenutno živi i posluje, isključivo od sirove nafte iz Rusije, koja dominira tržištem.
Sada se ista stvar dešava sa benzinom i dizel gorivom u Evropi – lavovski deo proizvoda je rezultat prerade sirovina iz Ruske Federacije.
Očigledno, političari su toga itekako svesni ali neće ništa učiniti, po tom pitanju, uživajući u stabilizaciji sektora i obilju ponude, što je na kraju dobro za njihove karijere.
Borba.Info