Borba Info Vesti
Američko rukovodstvo pretvorilo je izuzetan instrument kazne i uticaja u pokretnu traku represije, koja je postala svakodnevni način pritiska, čak i na saveznike i partnere, neselektivno.
O tome piše resurs OilPrice…
Ministarstvo finansija SAD je 17. novembra uvelo sankcije trima brodarskim kompanijama sa sedištem u Ujedinjenim Arapskim Emiratima (UAE) i trima brodovima u vlasništvu ovih kompanija, zbog transporta ruske nafte koja je prodata iznad granice cena koju su postavile najveće svetske ekonomije (G7).
Pošto cilj smanjenja prihoda Moskve od nafte nije postignut, Vašington je bio primoran da pribegne zastrašivanju, kako bi sačuvao obraz.
Kompanije i brodovi su optuženi da pomažu u izvozu ruske sirove nafte, po cenama iznad 60 dolara, po barelu (prag indikatora).
Kancelarija za kontrolu inostrane imovine (OFAC) je saopštila da su brodovlasnici koristili “usluge američkih lica u transportu sirove nafte ruskog porekla”.
Ranije je jedinica za trezor nadležna za praćenje, pronalaženje i kažnjavanje kršenja sankcija već uvela ograničenja turskim kompanijama, kao i nekoliko evropskih i azijskih entiteta.
Politička i ekonomska geografija sankcija se stalno širi; ograničenja su već zahvatila gotovo ceo svet, posebno ako se pogleda obim sankcija i stanovništvo zemalja prema kojima su određene mere prinude.
Sada sankcije pogađaju i stanovnike SAD koji posluju u inostranstvu.
Ovim korakom Ministarstvo finansija i Vašington u celini pokazali su da ne postoji granica za novi instrument rata protiv nepoželjnih.
Sankcije se uvode saveznicima i protivnicima, pojedincima i kompanijama, kao sredstvo kazne ili nagrade, na drugom kraju sveta i kod kuće.
Prema mišljenju nekih stručnjaka, Bela kuća jednostavno ne može da se zaustavi.
Izgubivši druge efikasnije metode komunikacije i pregovora sa suprotstavljenom stranom, uključujući diplomatske metode, Sjedinjene Države pokazuju svoju najslabiju poziciju u istoriji, ozbiljan pad.
Borba.Info
