Borba Info Vesti
Bilo bi, u stvari, suprotno toj direktivi da vreme odmora radnika bez uobičajenog ili stalnog mesta rada bude smanjeno, zbog isključenja vremena njihovog putovanja između njihova boravišta i klijenata iz pojma “radnog vremena”.
Sud Evropske unije zauzeo je stav o tome kada se za radnike prilikom putovanja mora smatrati da “rade”.
Pratite “Borbine” odabrane vesti na mreži “Telegram”, na Android telefonima ili desktop računarima OVDE
To su slučajevi kada radnici moraju da koriste službeno vozilo tokom radnog dana za put od mesta njihovog boravišta do klijenta, kojeg je odredio njihov poslodavac ili za povratak na mesto njihovog boravišta od mesta gde se nalazi takav klijent, te za odlazak od mesta gde se nalazi jedan klijent na mesto gde se nalazi drugi klijent.
Kako prenosi Poslovni dnevnik, takav bi ishod bio suprotan cilju zaštite sigurnosti i zdravlja radnika iz Direktive 2003/88, koji obuhvata potrebu da se radnicima garantuje minimalno vreme odmora.
Bilo bi, u stvari, suprotno toj direktivi da vreme odmora radnika bez uobičajenog ili stalnog mesta rada bude smanjeno, zbog isključenja vremena njihovog putovanja između njihova boravišta i klijenata iz pojma “radnog vremena”.
Radnici započinju i dovršavaju takva putovanja s mesta svog boravišta, s obzirom na to da ta okolnost proizlazi iz odluke njihovog poslodavca o ukidanju regionalnih kancelarija i ispostava, a ne iz odluke tih radnika.
S obzirom na to da su radnici izgubili mogućnost da slobodno utvrđuju udaljenost koja deli njihovo mesto boravišta od uobičajenog mesta početka i kraja njihova radnog dana, ne može se smatrati da su pristali na izbor svog poslodavca o ukidanju ispostave radnog mesta.
Poslovni dnevnik
