Trgovina drogom, prljavi novac i pobunjeničke grupe – sve to su globalni liberalni mediji polako i nenametljivo povezivali sa delovanjem Kine.
Sprovođenje strateške informativne kampanje protiv određene države po pravilu ima nekoliko elemenata i nivoa. Dok zvaničnici i diplomate postepeno pojačavaju agresivnu retoriku, “nezavisni” mediji objavljuju serije tekstova, od životnih priča do posebnih istraga.
Oni se mogu razlikovati po tonu i temama, ali ih sve povezuje jedan cilj. Ovakve kampanje su posebno važne za Sjedinjene države, gde postoji tradicija osiguravanja podrške javnog mnenja. Stoga, za uspeh spoljnopolitičkih akcija, društvo mora biti pripremljeno.
Posebno su učinkovite priče o zlobnicima – uopšte, slika negativca se koristi u metodologiji političkog okvira – ovu tehnologiju uvek primenjuju na izborima u Sjedinjenim državama, ali se, takođe, aktivno koristi i u spoljnoj politici.
Moguće je mahati epruvetom u kojoj je prašak za veš i reći da Sadam Husein ima hemijsko oružje. Ova priča je bila delotvorna u određenom trenutku.
Optužiti Iran da se priprema da napravi nuklearno oružje se pokazalo težim. Sada su pokrenuti razni informacioni ratovi protiv Kine. Dok najviši američki zvaničnici rade svoj posao, korporativni mediji u ovoj zemlji rade u drugim pravcima.
U Los Anđeles Tajmsu je, krajem aprila, objavljen članak o uticaju koronavirusa na pranje novca, posebno u Kaliforniji, gde se nalazi jedno od svetskih središta trgovine drogom.
Pozivajući se na komentare predstavnika ogranka savezne uprave za borbu protiv širenja narkotika, ovo izdanje piše o novoj sofisticiranoj shemi u kojoj učestvuju kineski državljani. I, to je to.
Navodno zbog ograničenja količine novca koji kineski građani mogu da iznesu iz Kine i prebace u inostranstvo, narko-dileri i posrednici u poslovima sa novcem su stvorili sledeći sistem: kineski državljanin, koji žele pretvoriti juane u dolare i prebaciti ih u Sjedinjene države, kontaktiraju posrednike.
Posrednik daje uputstva da se novac uplati na račun fabrike hemikalija, koje se koriste za proizvodnju metamfetamina ili fentanila. Fabrika ih šalje u Meksiko, gde se pretvaraju u narkotike, švercuju se nazad u Sjedinjene države, gde ih i prodaju za dolare.
Posrednik upućuje grupu koja se bavi nezakonitom trgovinom narkoticima da novac isporuči rođaku ili predstavniku kineskog državljanina čiji je novac uložen u ovaj proces. Novac tako ulazi u Sjedinjene države, ali ne preko svetskog finansijskog sistema. “Što više novca stiže iz Kine, više hemikalija ide u Meksiko i više sintetičkih narkotika stiže u Los Anđeles.” – kaže izvor informacija novina.
To sve malo podseća na sistem “havala”, sa kojim su se Sjedinjene države suočavale početkom dvehiljaditih, u vezi sa mogućim finansiranjem terorizma. Ali, ovde je sve složenije, zato što je kriminalni sistem znatno veći.
Pritom, kako piše Los Anđeles Tajms, većina sastojaka za narkotike se proizvodi u Vuhanu, u Kini! Isti grad iz koga je počela globalna epidemija koronavirusa. Kako neke od ovih fabrika više ne rade, to je uticalo na ilegalni protok sredstava u Sjedinjenim državama.
Američki organi reda zvaničnici ovo objašnjavaju time da, kako “hemikalije ne dolaze iz Kine, nema odliva u sistemu pranja novca“. O konkretnim metodama kontrole nelegalnih tokova, nema ni reči.
Drugi posredni faktor je poskupljenje metamfetamina u Los Anđelesu. Ako je krajem prošle godine cena funte (oko 0,45kg) ovog narkotika bila 900 dolara, sada je dvostruko veća.
Sledeći se na Kinu stuštio Rojters, 18. maja. Mjanmarska policija je, kako se izveštava, uspešno zaplenila 3.700 litara tečnog fentanila u državi Šan, koja se nalazi na granici sa Kinom.
Posle velikih reči o delovanju UN u borbi sa trgovinom narkoticima i visokom stopom smrtnosti od predoziranja u Sjedinjenim državama i Kanadi, agencija pruža prilično delikatne detalje. U ovom regionu (Šan), sindikat koji se zove Sam Gor, bavi se proizvodnjom metamfetamina.
Portparol mjanmarske policije, Zav Lin, rekao je da metilfentanil stiže iz susedne zemlje, ali ne može da potvrdi iz koje. U dokumentima mjanmarkse policije, u koje je Rojters imao uvid, kaže se da je veći deo zaplenjenih narkotika, sastojaka i opreme bila iz Kine. Dalje se govori o ulozi Meksika i Kine u dopremanju narkotika u Sjedinjene države.
Britanski list, Telegraf, u ulozi mlađeg partnera američke propagandne mašinerije ističe azijske korene problema sa narkoticima u Sjedinjenim državama, detaljno opisujući policijsku akciju u Mjanmaru i dodaje da je prvi put iskorišćena ovako velika prilika za zaplenu. Istovremeno se ističe da su narkotici bili namenjeni Sjedinjenim državama, a ne evropskim ili azijskim zemljama.
Ovaj list je i ranije posvećivao pažnju ovom problemu, mada je u geografskom smislu spominjan samo Meksiko, odakle su sintetički opioidi počeli da stižu u Sjedinjene države 2013. godine. Očigledno da je, na osnovu novih uvodnih informacija, prilagođena i opšta strategija predstavljanja informacija u britanskim medijima.
Dodajmo da se sintetičkim opioidima bavi korporacija RAND, čiji zaposleni pripremaju odgovarajuće izveštaje. U jednom od njih, objavljenom krajem 2019. godine, Kina se pojavljuje kao proizvođač sastojaka za narkotike i izvor je njihove distribucije u Evropi i Sjedinjenim državama.
Međutim, priča se ne završava optužbama da su kineski državaljani umešani u proizvodnju narkotika i njihovu distribuciju u Sjedinjenim državama i Kanadi.
Činjenica je da granicu države Šan prema Kini kontrolišu pobunjeničke grupe – Armija nacionalnog demokratskog saveza Mjanmara, u kojoj ima i etničkih Kineza, a ima ih i u korpusu Vojske ujedinjenih država Va, koja broji 20 000 ljudi.
Pritom se veruje da spomenutoj grupi podršku pruža Narodna republika Kina. Zauzvrat, druga grupa podržava oružjem, municijom i borcima još jednu pobunjeničku grupu – etničku Narodnooslobodilačku armiju Palaung Tang, koja kontroliše područje zapadno od glavnog autoputa Mandalai-Lašio na severu, prema granici sa Kinom.
Ovakva informaciona shema omogućava stvaranje narativa da Kina, ne samo da proizvodi narkotike, već je, u stvari, stvorila i naoružanu međunarodnu kriminalnu organizaciju, koja je spremna za borbu i koja može da se nadmeće sa meksičkim i kolumbijskim kartelima.
A to je već pitanje međunarodne bezbednosti. Iako Sjedinjene države nemaju stvarne dokaze o umešanosti Kine u ovaj proces, osim izvora u medijima, izveštaja RAND i vlastitih specijalnih službi, informativna kampanja jasno ukazuje da je izmišljanje činjenica već pokrenuto.
Leonid Savin (geopolitica.ru)