Borba Info Vesti
Intubacija i korišćenje respiratora predstavljeni su kao jedini način lečenja pacijenata Covid-19 u prvim danima epidemije, ali sada neki medicinski stručnjaci dovode u pitanje ovu praksu.
Budući da se koronavirus prilično dramatično proširio iz Kine u Italiju, većina pitanja bila je u vezi toga da li će zdravstvene službe uspeti da se nose sa predviđenim ogromnim talasom pacijenata.
Konkretno, u prvim danima gotovo se samo govorio o respiratorima. Da li ih ima dovoljno? Da li države mogu da nabave još? Da li je neophodno pretvoriti fabrike automobila u fabrike za respiratore?
Mnogi doktori od tada govore da mehanička ventilacija ne samo da nije prikladna za one sa respiratornim infekcijama, već da se prekomerno koriste na pacijentima obolelim od Covid-19 i da mogu naneti više štete nego koristi.
Medicinski stručnjaci ističu da respiratori ne leče nijednu bolest.
Oni mogu da napune pluća vazduhom kada se učini da pacijent to nije u stanju sam da uradi. Oni su u svesti javnosti povezani sa plućnim bolestima, ali to u stvari nije njihova najčešća ili najprikladnija primena, kao i da pacijenti možda neće imati nikakve koristi od toga da budu na respiratorima.
Zapravo nikada nije izvršeno placebo nasumično kontrolno ispitivanje stavljanja ljudi na respirator, te da stoga nije jasno da li su preživeli koji su bili na respiratorima zapravo preživeli zbog respiratora.
Nemački pulmolog smatra da je invazivna ventilacija u osnovi loša za pacijente. Čak i ako je respirator optimalno podešen, a nega savršena, tretman sa sobom donosi mnogo komplikacija. Pluća su osetljiva na dve stvari: višak pritiska i prekomerne koncentracije kiseonika u vazduhu koji se isporučuje.
Oko 20-50% ventiliranih Covid-19 pacijenata je do sada preživelo. Ako je to slučaj, moramo se zapitati: da li je to zbog težine i toka same bolesti ili je to možda preferirani metod lečenja?
Istina je da, umesto da leče respiratorne infekcije, respiratori ih zapravo uzrokuju.
Suzbijanje refleksa kašlja, što je potrebno za umetanje cevi respiraota u dušnik, znači da pacijenti ne mogu da očiste svoje disajne puteve.
To dovodi do nakupljanja tečnosti koja, zajedno sa bakterijama koje se formiraju oko stranog tela, na kraju izaziva ozbiljnu bakterijsku infekciju.
To stanje se naziva „respirator-povezana pneumonija“. Studije pokazuju da će između 8% i 28% svih ventiliranih pacijenata imati određene posledice, a za 20-55% njih biće fatalna.
Osim rizika od infekcije, dešava se i da mehanika respiratora na kraju i fizički ošteti pluća.
To se naziva „povreda pluća izazvana respiratorom“, pa čak i ako ne ubija pacijente, to može dovesti do dugoročnog oštećenja i značajno smanjenog kvaliteta života.
Jedno istraživanje je otkrilo da je, čak i nakon oporavka, 58% ventiliranih pacijenata umrlo tokom naredne godine.
Jednostavno rečeno: ako uzmete ljude sa teškim srčanim problemima, rakom, AIDS-om, dijabetesom ili drugim opasnim zdravstvenim problemima, i stavite ih na mehaničku ventilaciju onog trenutka kada pokažu simptome bolesti slične gripu, ubićete značajan broj njih.
Postavlja se pitanje: ako se respiratori ne preporučuju za respiratorne infekcije, mogu naneti veću štetu nego korist i manje su efikasni od neinvazivne ventilacije, zašto se toliko koriste?
Pa, jedan mogući razlog je taj da, prema smernicama SZO, neinvazivna ventilacija može doprineti širenju virusa putem “aerosolizacije”. To se ponavlja u smernicama CDC-a, ECDC-a i drugih nacionalnih institucija.
Britanski NHS ponovo ide korak dalje, jer njihov protokol od 19. marta zapravo naziva mehaničku ventilaciju „poželjnom“ opcijom za neinvazivnu ventilaciju ili druge terapije kiseonikom.
To ostavlja široku mogućnost da bolnice koriste tretmane za koje se zna da uzrokuju štetu, jednostavno da bi se izbeglo hipotetičko širenje virusa.
Čini se da prekomerna upotreba respiratora u stvari može ubiti ljude koji bi u suprotnom mogli preživeti završava jezivu analizu off-guardian.org
Webtribune.rs
